Pragnienie komfortu i dobrego samopoczucia jest własnością opisującą nie tylko ludzi, ale również psy. Każdy czworonóg charakteryzuje się bowiem własną strefą komfortu BIS – behawioralnego układu hamowania. Na jej wielkość wpływ mają przede wszystkim wiek, doświadczenia życiowe oraz podjęta przez nas praca behawioralna. Czynnikami, warunkującymi jej opuszczenie są natomiast poczucie zagrożenia i – prowadzące do frustracji – niezaspokojenie potrzeb.
Strach
Może być rezultatem wielu różnorodnych bodźców awersyjnych. Zawsze prowadzi jednak do natychmiastowego działania opartego na strategii przetrwania 5F. Może być to ucieczka, podjęcie walki, omdlenie, bezruch bądź flirt. Całemu zajściu towarzyszy silny dyskomfort, dopływ adrenaliny oraz obniżenie poziomu dopaminy. Ulga przychodzi z chwilą minięcia zagrożenia.
Potrzeby niższe
Priorytetem jest tu jedzenie i piecie, które mają na celu dostarczenie wszelkich niezbędnych składników odżywczych oraz zaspokojenie zapotrzebowania energetycznego. Zwróćmy uwagę, że jest ono zależne od wielkości, wieku oraz aktywności naszego pupila.
Rozmiar ma również znaczenie w przypadku wypróżniania. Jeżeli spojrzymy bowiem na rasy małe, ich czas wstrzymywania z reguły nie przekracza 8 godzin. Sytuację komplikują dodatkowo choroby. Pod dłuższą nieobecność właściciela warto wspomagać się więc petsitterami lub kuwetami, co znacznie ułatwi realizację potrzeb mikcji i defekacji.
Kolejną kwestię stanowią sen i odpoczynek, do których należy stworzyć psu odpowiednie warunki. Przeszkodą może być długotrwały hałas, nowi domownicy, remont czy problemy zdrowotne.
Potrzebę reprodukcji neutralizujemy poprzez kastrację. Pamiętajmy jednak, że zabieg może wiązać się z konsekwencjami natury behawioralnej.
Potrzeby wyższe
Jeżeli o nie chodzi, sprawa nie jest już taka uniwersalna. Dlaczego? Ponieważ zależą one w dużej mierze od genów, procesu udomowienia, socjalizacji i doświadczeń. Do najważniejszych zaliczamy: kontakt (zarówno z przedstawicielami tego samego gatunku, jaki i innego – w tym człowieka), ruch i eksplorację, kopanie, łowy, szczekanie oraz dotyk.
Na zakończenie zapamiętajmy, że zapewnienie psiakowi odpowiedniego poziomu komfortu jest „niepisanym obowiązkiem” każdego właściciela.