Wiemy już jak niebezpieczny może być opóźniający się powód. Dziś spojrzymy na niego pod kątem głównych przyczyn. Wskazane poniżej czynniki ryzyka powinny być przesłanką do stałego kontaktu z lekarzem weterynarii.
Zespół jednego szczenięcia
Zacznijmy od liczebności miotu. W aspekcie tym szczególną uwagę zwrócić należy na ciąże jednopłodowe, świadczące o zespole jednego szczenięcia. U suk, które dotknął, stwierdza się tendencję do przenoszenia ciąży, co związane jest prawdopodobnie ze zbyt słabą stymulacją pojedynczego płodu do zainicjowania porodu. Młode zatem ciągle rośnie w macicy, a jego rozmiar uniemożliwia przyjścia na świat w sposób naturalny. Co determinuje jednopłodowość? Wskazuje się tu owulację małej ilości pęcherzyków, zapłodnienie nielicznych komórek jajowych, a także zaburzenia w implantacji czy zamieralność zarodkowa. Tę ostatnią wywoływać mogą infekcje oraz wpływ czynników środowiskowych.
Diagnoza problemu obejmuje przede wszystkim ultrasonograficzną ocenę płodów oraz badanie RTG, które pomaga określić liczebność miotu i stosunek wielkości płodu do rozmiaru kanału rodnego matki. Na podstawie wyników lekarz może zaproponować indukcję farmakologiczną bądź zabieg cesarskiego cięcia.
Śmierć płodów
Odpowiedniej stymulacji brakuje też w przypadku martwicy części lub wszystkich płodów. Najczęstszą reakcją na taki stan rzeczy jest oczywiście cesarskie cięcie. Warto jednak wspomnieć, że zdarzają się przypadki samodzielnego wydalania nieżywych szczeniąt.
Leczenie gestaganami i preparatami tokolitycznymi
Niedoczynność ciała żółtego, charakteryzująca się wydzielaniem zbyt małej ilości progesteronu przez jajniki, może spowodować resorpcję i ronienie. Źródeł tego zaburzenia doszukuje się w problemach z produkcją czynników luteotropowych, zapaleniach i infekcjach jajników oraz krótkim czasie między kolejnymi cieczkami. Leczenie skupia się na suplementacji progesteronem, który przyjąć może formę naturalną bądź syntetyczną. Jego właściwe stosowanie powinno utrzymać ciążę i doprowadzić do zdrowego porodu. Błędy w dostosowaniu terapii mogą jednak skutkować opóźnieniem w wydaniu szczeniaków na świat. Podawanie preparatów o dłuższym półtrwaniu (np. gestageny) jest tu szczególnie ryzykowne ze względu na długi okres wchłaniania i dość nieprzewidywalny czas działania. Należy więc stosować leki krótko działające i odstawić je 58 dnia od momentu wylewu LH.
W obliczu przedwczesnego porodu często podaje się również leki tokolityczne, optymalizujące czas dojrzewania płodów. Zwykle jest to terbutalina, wywołująca rozkurcz mięśni gładkich. Leczenie trwa do chwili osiągnięcia przez płody optymalnego wieku. W sytuacji opóźniającego się porodu należy natychmiast przerwać farmakologię.
Przeciwdziałanie opóźniającym się porodom nie jest przedsięwzięciem prostym, na co bez wątpienia wpływ ma różnorodność czynników determinujących problem. Podjęcie jakichkolwiek działań poprzedzić trzeba wywiadem oraz szeregiem badań. Dopiero otrzymane wyniki pozwolą dobrać odpowiednią metodę szybkiego rozwiązania.
Przypominamy, że wyznaczyć termin porodu można w naszym gabinecie poprzez efektywną metodę badania stężenia progesteronu we krwi. Alternatywą jest samodzielny pomiar temperatury co 12 godzin od 60. dnia ciąży. Jeżeli termometr wskaże ok. 36-36.5°C, poród powinien odbyć się za 12-24 h.